Drwić sobie z filozofii, znaczy naprawdę filozofować.
Dwie rzeczy wzbudzają moje zdumienie: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.
Ludzie są wolni, ponieważ są zdolni do mądrości i szlachetności. Wolność nie jest niczym więcej, niż zasługą na to, co najwspanialsze w naturze człowieka.
Jeśli się wyróżniasz, to jesteś znienawidzony przez innych.
Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.
Człowiek jest tym, co jest tylko wtedy, gdy się staje czymś innym; jest jednostką, ale taką, która istnieje tylko dzięki społeczeństwu.
Błądzić jest rzeczą ludzką.
Najwyższa forma mądrości jest pokora. Pokora prowadzi do otwartości umysłu i zdolności do uczenia się z każdej sytuacji, niezależnie od tego, jak trudna jest ona. Bez pokory, nasza mądrość jest niczym więcej, niż iluzją, którą sami sobie zakładamy.
Żyjemy, żeby umrzeć.
Człowiek, który nie ma własnej filozofii, jest jak ślepy, chodzący bez laski na skraju przepaści. W każdej chwili może wpaść, a nawet nie zrozumie, dlaczego spadł.
