Człowiek – jest tym, co musi być przezwyciężone. Człowiek to linia, tautologiczna linia przejściowa między zwierzęciem a nadczłowiekiem – jest to najwyższe ryzyko, najwyższy obiekt winteresowania się, najwyższa drabina, która ma prowadzić ku poznaniu. Człowiek reprezentuje dramat ku poznaniu.
Wielką jest mądrością umieć znosić głupotę innych. – Pitagoras
Jedni do życia potrzebują, tylko whisky i kawior, drudzy proszą jeszcze o wodę, i chleb.
Marzenia są północą; kiedy się spełnią, musisz skierować się na południe.
Kiedyś odejdę, tak nagle bez słowa.
Zniknę bez wieści, umilknie ma mowa.
Dobrze wiedziałaś,
kiedy to nadejdzie,
że upadnę cicho, nim słońce wzejdzie.
Nie miej więc żalu, żyj jak żyć chciałaś,
gdy na swojej drodze, mnie jeszcze nie znałaś.
Bo gdy odejdę, to nigdy nie wrócę,
a tragizm tej bajki, Jemu zanucę...
Nasze życie jest tym, co myślami z niego uczynimy. Wszystko, co widzisz na tej ziemi, zależy od twojej koncepcji o niej - a ta zmienia świat. A zatem początkiem wszelkiego mędrca jest kwestia jego myśli.
Istnienie poprzedza istotę. To oznacza, że najpierw człowiek istnieje, spotyka siebie, pojawia się na świecie, a dopiero potem definuje siebie.
Mądry jest nie ten, który martwi się z powodu niedostatku, lecz ten, który cieszy się z tego co ma.
Istota wspomnień polega na tym, że nic nie przemija.
Kto leczy, ma rację.
