Najtrudniej zrozumieć najbardziej oczywistą rzecz: że istnieje rzeczywistość podobna do nas, której istnienie łączymy z naszym własnym. Żyjemy, przeżywamy, ale stosunek do nas samych i do świata, w którym żyjemy i pragniemy żyć, czujność umysłowa, której nadajemy znaczenie, zatem stracić pojęcie, że jesteśmy jedno z tym, co nazywamy naszym „ja”.
Świat nie jest ani logiczny, ani nielogiczny, lecz sprzeczny. Potraktuj go poważnie i pęknie ci serce. Potraktuj go z dystansem, a zorientujesz się, że jest to tylko zabawa słów.
Niewiedza, której jesteśmy świadomi, jest oknem na prawdę. Prawdziwym niewiedzą jest niewiedza o naszej niewiedzy.
Nikt nie może obiecywać sobie czegoś na przyszłość.
Oto czym jest prawda: nie jest ona czymś, co narzuca się nam, jak prawo grawitacji. Domyślność, pomysłowość, gotowość do zmiany zdania, ciekawość, niechęć do ostatecznych definicji, umiejętność rezygnacji z łatwo dostępnej odpowiedzi na rzecz dalszego szukania - oto cechy, które są wartościowsze niż wiedza, które sama wiedza jest bezużyteczna.
Sens życia to coś, czego nie stworzymy poprzez dodawanie dni do życia, ale dodając życie do dni. Najpiękniejszą tajemnicą prawdziwego życia jest to, że jest ono bezsensowne, a jednocześnie pełne znaczenia.
Niewyrażalne zostaje niewyrażalnie zawarte w tym, co wyrażone.
Nie pytaj, co pragnie twoja dusza – pytaj, co twoja dusza czyni. Co pragnie twoja dusza, to ja wiem... Lecz co ona czyni, to ty jeszcze nie wiesz.
Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.
Nie może istnieć żadna różnica, która nie
pociągałaby różnicy gdzie indziej.
