Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.
Dziesięć tysięcy trudności nie tworzy jeszcze nawet jednej wątpliwości.
Życie jest dla nas tym, czym je uczynimy, a my jesteśmy dla siebie tym, czym myślimy o sobie. Nie są to nasze zdolności bądź umiejętności, które pokazują jak naprawdę wygląda nasze życie, ale jest to sposób, w jaki używamy naszych umysłów.
Nie można dwa razy wejść do tej samej rzeki, bo to, co do niej wejdzie, nie będzie już tym samym, a rzeka już nie będzie taka sama.
Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z nicością, pomiędzy nic a wszystko.
Czasem nie mam pojęcia o tym, że mam o czymś pojęcie a coś co chce pojąć jest nie do pojęcia.
Rozważ, jak trudno jest zmienić siebie, a zrozumiesz, jak znikome masz szanse zmienić innych.
Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: gwiaździste niebo nade mną i moralny praw wewnątrz mnie.
Za dużo przeszedłem do tej pory, aby się cofać
Człowiek może robić co chce, ale nie może chcieć tego, co chce. Nadzieja jest jedyna dobra, które nie jest jej brak, kiedy wszyscy są bezradni.
