Błąd leży w pośpiechu.

 Błądzić jest rzeczą ludzką.

 "So tell me when my sigh is over
You’re the reason why I’m close
Tell me when you hear me falling
There's a possibility it wouldn’t show "

 Służebny duch jest drogą do szczęścia.

 Biedny człowieku, nie miej przed oczyma tego, czym jesteś, lecz to, czym będziesz.

 Kto kocha, ten zrzeka się siebie, staje na straży dobra ukochanego, cierpi wszelkie krzywdy, nic nie żąda, ale wszystko, co mu się daje, z wdzięcznością przyjmuje.

 "Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".

 Wielość książek rozprasza ducha.

 Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z nicością, pomiędzy nic a wszystko.

 Istnienie bez doskonałości jest puste, a doskonałość bez istnienia to absurd. To, co jest doskonałe, musi istnieć, bo co mogłoby być doskonalsze niż istnienie?

 Z szybkim upływem czasu należy walczyć prędkim korzystaniem z niego i śpiesznie czerpać niby z rwącego potoku, który nie będzie płynął wiecznie.