Błąd leży w pośpiechu.

 Ludzie tworzą miejsca, a miejsce tworzy ludzi.

 Dopóki żyjemy, mamy obowiązek uczynić z naszego życia dobro. Życie jest długie i dobrze działa, jeżeli, zamiast ograniczać to, czemu winniśmy służyć, rozszerzamy to, co winniśmy czynić.

 Jak wielka jest przenikliwość ludzkiego umysłu!

 Bycie i rzeczywistość to nie to samo. Różnica ta sprawia, że prawda nie jest ani zrozumiała, ani poznawalna. Wszelka nauka jest zawsze jedynie pewnym przybliżeniem. Czym więcej się dowiadujemy, tym więcej jest tego, czego nie wiemy.

 Istnienie jest to co najdziwniejsze na świecie i najtrudniejsze do zrozumienia. Cokolwiek istnieje, istnieje w taki sposób, że nie powinno istnieć. Istnienie jest zdecydowanie bardziej dziwne niż nieistnienie. Życie jest tylko chwilowym opóźnieniem w nieuchronnym procesie śmierci.

 Nie doświadczamy natury bezpośrednio, lecz tylko przez pryzmat naszych umysłów, nasze zrozumienie jej jest więc koniecznie subiektywne. To nie jest rzeczywistość sama w sobie, ale tylko nasze zrozumienie jej, co jest znane. Ta teoria została nazwana 'idealizm transcendentalny'.

 Ludzie zostali stworzeni do tego, by być kochani, a rzeczy do tego, aby być używane. Powodem, przez który na świecie panuje chaos, jest to, że rzeczy są kochane, a ludzie używani…

 Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.

 Wiele dasz nawet wtedy, gdy nic nie dasz, jak tylko dobry przykład.

 Nie wystarczy zdobyć mądrość, trzeba ją potem używać. Rozsadek nie zawsze idzie ze sprytem, podobnie jak najszlachetniejsze wino nie zawsze pochodzi z największych winnic.