Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne istoty są tym, czym są; dla człowieka jest to zadanie, które musi zrealizować.
Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia...
Dwie rzeczy napełniają umysł coraz nowym i rosnącym podziwem i czcią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: gwiaździste niebo nade mną i moralny praw wewnątrz mnie.
Niektórzy ludzie nawet nie zdają sobie sprawy,jak bardzo pomagają po prostu będąc w odpowiednim miejscu i czasie i nie potrzebuję skrzydeł Asiu by latać,potrzebuje Ciebie bo wiem,że dzięki Tobie nie upadnę...
Wszechświat jest, obok sztuki, najpełniejszą treścią rozmową z samym sobą. Przywołuje w myśli obecność nieobecności, promieniuje w milczeniu, porusza w bezruchu.
Nie wystarczy znać rzeczywistość, trzeba jeszcze wiedzieć, co z nią zrobić, jak ją dzielnie i twórczo przekształcać, jak z siebie samego czynić człowieka.
Istnieje tylko jeden rzeczywisty heroizm: zobaczyć świat takim, jakim jest i go kochać. Świat talentów, cierpień i szans.
Ten świat jest absurdem.
Każdy, kto chce władać państwem, narodem, Kościołem czy rodziną, musi naprzód nauczyć się władać sobą.
Nie jest najważniejsze to, aby istniało absolutne dobro, ale abyśmy dążyli do realizacji wszelkiego dobra w naszym zasięgu, w naszym życiu - to jest inspirujące. Dążyć do absolutnej doskonałości jest frustrujące i szkodliwe.
