Refleksje o pięknie
Piękno jest gorsze od wina, zatruwa, oślepnia, pali i parzy. Nie można go mieć bez obawy, i nie można żyć bez niego.
Profundiczny cytat o pięknie z perspektywy filozoficznej, autorstwa Cypriana Norwida.
(...) Przepych to konieczność, inaczej ludzie mogliby pomylić króla czy cesarza z uczciwym człowiekiem.
Zrozumienie istoty wszystkiego zaczyna się od zrozumienia siebie. To nie oznacza zrozumienie fizycznej osoby, ale zrozumienie naszej istoty emocjonalnej, umysłowej i duchowej.
Trzeba dla innych żyć, jeśli sami chcemy żyć.
Odnaleźć stałość w odczuwanych
sprzecznościach – oto jest cel
walki z samym sobą.
Drogi mi Platon, drogi Sokrates, ale jeszcze droższa prawda.
Cóż za zdumiewające jest to, że człowiek może pogodzić się z nędzą swojego życia; przeżywa ból, cierpi, umiera i mimo to każdego ranka rzuca wyniosłym spojrzeniem na niebo bez cienia strachy czy gniewu.
Dyscyplina jest matką dobrobytu.
Wszelki ból jest złem, ale nie każdego bólu należy unikać.
Bóg dał nam narzędzia i odkrycie natury rzeczywistości jest naszym własnym zadaniem. Dał nam ostrze, ale my sami musimy je naostrzyć.
Początek jest główną częścią każdej rzeczy.