Nie należy spatałaszyć szans, które dostaliśmy do rąk.

 Czasem ktoś, kto zechce wysłuchać drugiej osoby, ma większą moc, niż czary.

 Wypełnił mnie jedną z najbardziej destrukcyjnych emocji znanych ludzkości - nadzieją.

 Bez względu na to, jak to nazywamy
- umysł, dusza czy charakter - chcielibyśmy
myśleć, że posiadamy w sobie coś więcej
niż tylko zbiór neuronów, który nas "ożywia".

 Przyjaźń wcale nie jest nienaruszalną
więzią. Jest raczej jak olbrzymia, piaszczysta
wydma, pozornie potężna i trwała, ale
pewnego dnia budzisz się, a jej już nie ma.

 Jakże bliski staje się człowiek człowiekowi, kiedy toną w tym samym morzu zła.

 W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez nich istnieć.

 Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.

 Panowanie nad życiem innych stanowiło wystarczający powód, by nadal egzystować.

 A tamta chwila była tylko jedna.

 Pisanie nie jest życie, myślę jednak, że czasami może stać się powrotem do życia.