Książki były znacznie bezpieczniejszym towarzyszem od ludzi.

 Miłość i logika są jak słońce i księżyc. Kiedy jedno wschodzi drugie zachodzi.

 (...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.

 Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.

 Niektóre kłamstwa rodzą się z miłości.

 Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.

 Kiedy osoba, którą kochasz umiera, zabiera ze sobą część ciebie.

 Myślimy, że będziemy mieli czas, a potem okazuje się, że go nie ma.

 Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?

 Pożyję tu jeszcze trochę
i zobaczę, co się stanie, pomyślała.
Umrzeć zawsze mogę później. Prawdopodobnie.

 Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.