Nienawiść jest potężniejsza niż miłość. (...) Na nienawiść trzeba się ...

 (…) życie to film z jednym tylko ujęciem, nie ma dubli.

 Trzeba człowieka kochać, żeby być z nim blisko.

 Ja potrzebuję kogoś, kto się dla mnie
poświęci. Kogoś, kto naprawdę będzie
miał siłę i ochotę, żeby wziąć mnie za
pysk, nakarmić mnie, cicho, bez pasji,
bezgłośnie; bezproblemowo, bez
szumów i bez sprzężeń dla mnie żyć.

 Chyba jestem z nią, bo ona jest ze mną.
A to nie takie proste. Jestem złym chłopakiem,
ona jest złą dziewczyną. Jesteśmy siebie warci.

 Dorośleje się w bliskości umierania, nie śmierci.

 Człowiek rzucony w przepaść spada albo lata.

 Kara spadająca na dwóch to kara o połowę mniejsza.

 Odrobina lekceważącego dystansu jest konieczna, żeby zachować poczucie własnej wartości. Nie chodzi jednak o lekceważenie ludzi, lecz tego, co inni ludzie o nas myslą.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.