Miłość to wspaniała rzecz.
Dzięki niej życie jest coś warte.
Nie można przecież wciąż
być uprzejmym i towarzyskim.
Po prostu nie można nadążyć.
Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
Zrobiła trudną, niebezpieczną rzecz: zerwała maskę i pokazała światu swoją prawdziwą twarz.
Twarz, którą pokazujesz ludziom, mówi im, jak mają cię traktować...
Jesteśmy na ziemi jak aktorzy, którzy muszą odegrać najważniejszy spektakl,
bez ani jednej próby. To życie jest próbą generalną. To normalne, że popełnia
się błędy, ale one czegoś nas uczą.
Miłość to uczucie, które przekracza naszą egzystencję. Nie możemy jej dotknąć, ale potrafimy ją czuć w najgłębszych zakątkach naszych serc. To ona pomaga nam przetrwać najtrudniejsze chwile i dodaje nam sił, kiedy myślimy, że już ich nie mamy.
Miarą dzieciństwa są dźwięki, zapachy i widoki, dopóki nie nadejdzie mroczna epoka rozsądku.
Spekulacje zawsze są ciekawsze od faktów.
Uczciwy człowiek jest wrogiem wszystkich.
