Samotność jest zniewalająca, zabija miłość, zabija osobowość.

 Wystarczy człowiekowi dać dość czasu, a do wszystkiego przywyknie.

 Wychodzi na to, że prawdziwym celem naszego życia jest ta podróż, odkrywanie bez końca nowych horyzontów, nieustanne oswajanie świata. To dzięki temu życie staje się tak fascynujące.

 Rozmyślał o życiu, które przerywa - a może kończy? - śmierć.

 Nigdy nie traktowałam cię poważnie. Gdy się spotkaliśmy, było już na to zbyt późno.

 Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.

 Jego słowa to echo moich myśli.

 Kiedy uciekam, ważna jestem ja, uciekająca. Zapominam dokąd, bo już dawno uciekłam ze swojej głowy.

 Nie wszyscy, którzy mówią
pięknym językiem, mają piękne serca.

 Chciałabym być wzięta. Dosłownie. Wzięta dosłownie.

 Tylko Ty w to wierzysz. To, że chcesz w to wierzyć, nie czyni tego prawdą.