Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, ...
Bo jak długo można tęsknić
za człowiekiem, o którym wiesz,
że już nigdy do ciebie nie wróci?
Udawanie normalnej jest łatwiejsze, niż bycie normalną.
Nie wybieraj ludzi według tego, jak wyglądają, bodaj duchy były w ciałach krasnoludów, a nie ludzi. Wybieraj ludzi według tego, jak działają. Boje są wygrywane przez tych, którzy rzucają kamieniami, a nie przez tych, którzy mają kamienie rzucane w nich.
Cóż chcesz? Człowiek nie może być nieustannie tragiczny.
Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan;
jest największa, gdy zrywa je wszystkie.
Wszyscy mamy swoje kryjówki i musimy akceptować dziwactwa u ludzi, których kochamy.
Ode Mnie, który przebywam w każdym sercu, pochodzi pamięć, wiedza i zapomnienie.
Chciałabym wiedzieć, co zrobić, by móc przebywać z ludźmi, których kocham, nie obawiając się, że wymażę im siebie z pamięci.
Byłam prawie pogodzona z losem.
Cios spadnie wcześniej czy później, a na
razie trzeba się cieszyć każdym najmniejszym drobiazgiem. Byle to trwało jak najdłużej.
Wyglądaj jako kwiat niewinny, ale
niechaj pod kwiatem tym wąż się ukrywa.
Zrozumiałem, że gdy się raz
odejdzie, nie ma już prawdziwego powrotu.