Królowie i trupy zawsze wymagają obsługi.

 (...) ludzie mają więcej czasu niż pomysłów na jego spędzenie.

 Przyszłości nie ma co ponaglać.
I tak przyjdzie.
A przeszłość to coś, co nie istnieje.
Uwolnij się od niej.

 Mogłabym go zabić, a on, nawet konając, nie pomyślałby o zemście.

 Bo za winy trzeba płacić.
Błędy naprawić.
Złe postępki zamienić na dobre.
Bo ja jestem Lukas. Prosty chłopak z miasta.
O gorącym sercu i zimnym spojrzeniu.
I zawsze spłacam mój dług.
Moje życie dopiero się zaczęło.
A dług pozostał jeszcze niespłacony...

 Jak to się stało, że cienka, cieńsza od włosa krawędź oddzieliła sen od przebudzenia?

 Czy ktokolwiek docenia życie, kiedy ono trwa?

 W pewnych sytuacjach liczy się szczerość. Nie ma rozstań z godnością, niemal zawsze ktoś jest skrzywdzony, zraniony i kopnięty w dupę, czego skutki ciągną się za nim czasami do końca życia.

 Żyć trzeba niebezpiecznie albo w ogóle.

 Szara strefa pomiędzy tak a nie. Milczenie.

 W liczbie jest moc.