Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział ...

 Nie ma to jak umrzeć, by zrozumieć, jak żyć.

 A ja byłam gotowa mu
wybaczyć. Gotowa zrobić wszystko,
byle przeczołgać się z powrotem
przez czas i przestrzeń i cały równoległy wymiar egzystencji,
żeby tylko znów być z nim.

 Nie jesteśmy niczym więcej, niż sumą naszych uczuć. Czasami odkrywamy w sobie takie, o których nie mieliśmy pojęcia. Zaskakujemy siebie samych. To co czujemy, definiuje nas, kształtuje, zmusza do działania. Nasze życie jest nieustającym odkrywaniem i eksplorowaniem naszych uczuć.

 Bogactwo jest powszechne, mądrość niezwykle rzadka.

 Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.

 Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.

 Nie mówcie mi nic o wiośnie, na podobieństwo jesieni stworzony jest człowiek.

 Wszyscy mamy swoje kryjówki i musimy akceptować dziwactwa u ludzi, których kochamy.

 Niczego nie zdobywa się na zawsze.

 Dawniej patrzyliśmy się w niebo, aby się modlić, teraz robimy to, aby przeklinać.