Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział ...

 To, czego tak bardzo się boicie, tkwi w was samych.

 Uprzejmość jest zbroją damy.

 Nie chodzi o Ciebie. To dar. Nie można na niego zasłużyć,
bo wtedy przestałby być darem.

 Bo kiedy chwila przemija, już nigdy nie można jej odzyskać.

 Kamienie i wspomnienia trwają wiecznie.

 Czasami przyjęcie przeprosin jest dużo trudniejsze niż ich wypowiedzenie.

 Odporność stanowił indywidualizm, na który potrzeba wielu wyrzeczeń i mądrości.

 Kto zapłaci nam za czas, który spędzamy tu ze sobą (bez siebie)?

 Chcę tu być z tobą. Nie
staraj się zaimponować mi
albo mnie oszołomić. To już zrobiłaś.

 Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.