Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.

 Nie wiesz jaki jesteś silny, dopóki nie masz innego wyjścia, jak tylko być silnym.

 Trzeba się bardzo starć, by na tym świecie być ateistą i naprawdę mieć klapki na oczach.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 A jeśli wiersze to są właśnie sny języka, które spisują poeci?

 Władza polega na pewnym zajmowaniu swojej pozycji.

 Los musi połączyć pewnych ludzi,
by mogli się w sobie odnaleźć i wspierać, kiedy będzie trzeba.

 To tak jak wtedy, gdy patrzysz na siebie w
lustrze i wypowiadasz na głos swoje imię. I w końcu
zaczyna ci się wydawać, że nic nie trzyma się kupy.

 Lanie nowego wina w stare dzbany jest powszechnym obyczajem nauki.

 Nie można przestać kogoś kochać w jeden dzień. To nie takie proste.

 Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.