Życie to nie albo-albo. Życie się stopniuje.

 (...) wystarczy zapomnieć o sobie i kochać bliźnich, by osiągnąć spokój, szczęście i piękno.

 Smakuje jak arbuz po
życiu w pragnieniu. Jest jak powietrze
po latach spędzonych pod wodą. Jest jak życie.

 Sekretem dobrej starości jest nie co innego, tylko szczery pakt z samotnością.

 Balansujemy na delikatnej huśtawce,
którą stanowi nasz dziwny układ – na
samych końcach, wahając się, a ona chwieje
się niebezpiecznie. Oboje musimy przejść
bliżej środka. Mam jedynie nadzieję, że żadne
z nas podczas tej próby nie spadnie.

 Aby matka pogrążyła się w żałobie nie zawsze konieczna jest śmierć dziecka.

 Ja i powodzenie znamy się tylko z widzenia.

 Nie dorastaj zbyt szybko, kochanie. Upływ czasu jest nieunikniony, ale jeśli zachowasz serce dziecka, nigdy się nie zestarzejesz.

 Potężni są już tacy. Czerpią swoją siłę ze słabości innych.

 Kiedy otwierasz książkę,
wkraczasz jakby do teatru:
najpierw jest kurtyna, odsuwasz
ją i przedstawienie się zaczyna.

 To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.