Jesteśmy niewolnikami miłości i to, kto zostanie nam przydzielony do ...

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.

 A teraz sama przyjechałam w to miejsce, w którym w pewnym sensie wszystko się zaczęło.

 Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.

 Doświadczenie nie jest tym, co ci się przydarza, ale wnioskami, jakie wyciągasz.

 Czasem dostaje wrażenia, że moje życie toczy się równolegle do wszechświata, ale w zupełnie innym rytmie, w nieosiągalnym wymiarze, gdzie czas jest nieważne.

 Przyszłości nie ma co ponaglać.
I tak przyjdzie.
A przeszłość to coś, co nie istnieje.
Uwolnij się od niej.

 Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Sześćdziesiąt dwa tysiące czterysta powtórzeń przeradza się w jedną prawdę.

 Palce wskazujące obu rąk dwa razy
pod obojczyk, potem dwa razy w kierunku rozmówcy. "Kocham Cię". To takie proste.