Kiedy nie ma dobrej odpowiedzi na pytanie, pozostaje odpowiedź szczera.

 W pewnym wieku życie staje się przede wszystkim kwestią zarządzania.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani
od samego początku, i umrzemy, znając
tylko niewielki fragment rzeczywistości,
który w dodatku pojmujemy na opak.

 Szczęście zakłada, że nie chcemy widzieć świata takim, jakim jest.

 Kiedy kochamy, wszyscy
jesteśmy aniołami. Tylko zetknięcie
z ziemią sprawia, że jesteśmy śmiertelni.

 Dorośleje się w bliskości umierania, nie śmierci.

 Niczego nie mają, wszystko muszą sobie dokłamać, dozmyślać, dośpiewać.

 Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Nawet chciwość i żądza władzy nie prowadzą do takiej głupoty, jak bycie mężczyzną i kobietą.

 Kobiety! Pójdą za każdym, który nosi w sobie coś,czego nie są w stanie pojąć, choćby to miało doprowadzić ją do zguby.