Im więcej odpoczywasz, tym dłużej żyjesz.

 Każdy z nas ma wybór. Nikt nie ma prawa nam go odbierać. Nawet z miłości.

 Możliwe przecież jest zapamiętanie samego nastroju snu bez przypominania sobie jego treści.

 Sami kreujemy własny los
i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.

 I mam uczucie, że nie ma już o
czym mówić. I nigdy nie będzie.
Bo słowa nie mogą wyrazić pustki.
Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.

 Są inne rozwiązania. Trzeba ich tylko uważnie szukać.

 Będzie mi brakowało tego, że ciebie kocham.
Będzie mi brakowało samotnych oczekiwań na twoje przyjście. Będzie mi brakowało radości naszych spotkać i bólu naszych rozstań. A
po pewnym czasie będzie mi brakowało
tego, że już nie brakuje mi ciebie.

 Spójrz w głąb siebie i sprawdź, kim jesteś, odtwórz to, co widzisz, albo wypraw się z krucjatą przeciw samemu sobie.

 Śmierć pozostawia po sobie wyrywkowe dziwne wspomnienia.

 Niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają. Mniemam, że nie będziemy nigdy widzieć, aż się granice ziemskie rozszerzą, a Morze Śródziemne bije brzegi nowego świata...

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.