Jednak największy kłopot mam ze słowem "jestem".

 Osoby, do których najtrudniej się zbliżyć, okazują się najbardziej warte tego, żeby je poznać.

 Myślenie jest takie nudne, kiedy myślisz tylko o sobie i swej utraconej miłości.

 Miłość, to jak pieczętowanie naszej istoty myślą o innej osobie, to jest tak, jakby jej obraz nigdy nie opuszczał naszego serca, jest tam podczas każdej naszej decyzji, podczas każdej naszej myśli.

 Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 Ale pękaj, serce moje,
Bo usta milczeć muszą.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart tej miłości do póki na nią zasługuje

 Związku nie da się skroić na
miarę: ludzie miewają wady. Miłość nie przychodzi, o tak - pielęgnowanie uczucia to czasem ciężka praca. To właśnie nasze niedoskonałości czynią nas wyjątkowymi.

 Zaryzykowałaś życiem, żeby mnie ocalić. Nie mogę pozwolić, żebyś cierpiała z tego powodu. Poświęciłaś się dla mnie, nie mogłabym prosić o nic więcej. Nie będę cię osądzać. Jedyne, co mogę w tej chwili zrobić... to ci podziękować. Dziękuję ci. Dziękuję, że uratowałaś mi życie.

 Kiedy spotykasz pokrewną duszę, to
tak jakbyś wszedł do domu, w którym
już kiedyś byłeś - rozpoznajesz meble, obrazy
na ścianach, książki na półkach, zawartość
szuflad: znalazłbyś tam drogę nawet po ciemku.

 Nie porównuj swojego życia z życiem
innych. Nie masz pojęcie, co przyniósł im los.