Daj spokój. Jedno małe ,,Kocham cię'' przeraziło cię jak diabli. ...

 Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.

 - Z tobą tutaj nie byłoby piekła.
- Za to bez ciebie nie byłoby nieba.

 Gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Czy myślał pan kiedyś o tym, że wszystko jest monstrualną maszynką do szycia, która szyć może tylko jeden, zawsze ten sam szew, a który my nazywamy Czasem?

 Szczerość wymaga odwagi,
może dlatego nie cieszy się popularnością.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Jednak największy kłopot mam ze słowem "jestem".

 Nie ma nic gorszego niż przeświadczenie, że życie przelatuje Ci między palcami, niczym zwykły piasek, choć swego czasu zdawało Ci się, że jest twoje, a potem odkryłeś, że wcale do Ciebie nie należy.

 Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.