W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.

 Bezsenność to ciemna strona wyobraźni.

 Nie trzeba skakać do piekła,
żeby wiedzieć, że jest tam gorąco.

 A jednak się łudziła. Nie da się tak po prostu zostawić za sobą przeszłości, zatrzasnąć za nią drzwi, choćby nie wiadomo, jak się chciało. Kiedyś powróci i otworzy je z całej siły.

 Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.

 Śmierć nas otacza, ale my żyjemy.

 Los to coś, co wyciągasz jak słomkę. To szansa.

 Takie jest prawo życia, że wszystko musi umierać. Lecimy, lecimy w przestworza i nagle jest koniec, pada słowo: finis, i wszystko znika. Na zawsze.

 Złote rybki nigdy nie urosną
większe, niż akwarium, w którym się znajdują.

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Wciąż jest piękna, ale wyssałem z niej życie.