Wszystko, co czyni człowiek, czyni z tęsknoty za lepszym życiem.

 W wieku sześciu lat myśli się, że dorośli wiedzą wszystko.

 Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.

 Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.

 Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.

 Wszyscy są skompilowani, wszyscy są nieprzewidywalni.

 Prawdziwa miłość oznacza, że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

 Ci, co chcą dobrze, postępują w taki sam sposób jak ci, co chcą źle.

 Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

 Szczęście to uczucie, które pochodzi z wnętrza człowieka i tylko on sam decyduje o swoim szczęściu.

 Szczęście nie zawsze dopisuje. Trzeba grać takimi kartami, jakie się ma w ręce.