Wszystko, co czyni człowiek, czyni z tęsknoty za lepszym życiem.

 Życie to szkoła, w której
każdy uczy się innej lekcji.

 Nikt nie chce cierpieć. A przecież jest to udziałem każdego. A przecież niektórzy cierpią bardziej. Niekoniecznie z wyboru. Rzecz nie w tym, że
znosi się cierpienie. Rzecz w tym jak się je znosi.

 Może nie perfekcja życia, a jego
chaos sprawia, że rzeczy nabierają znaczenia?

 Czas przyniósł ze sobą rezygnację i melancholię słodszą niż pospolita radość.

 A niech to diabli, pomyślałem, rumieniec nie należy do lojalnych sprzymierzeńców.

 Czas jest jak rzeka, która zmywa to, co powierzchowne, lekkie, płytkie; pozostawia tylko to, co prawdziwe, co głębokie, co cenne.

 Słowa. Tylko słowa. Wielka magia narodzona z kruchych dźwięków. Kiedy dobrze się nad tym zastanowić, niemożliwe staje się zrozumienie, jak potężne są właśnie one. Słowa są zdolne do przekształcenia rzeczywistości, do jej kształtowania, do jej tworzenia. Przez słowa niemalże wszystko staje się możliwe.

 Strzeż się gniewu cierpliwego człowieka.

 W niespełnionej miłości najwspanialsze jest to, że tylko ona nigdy nie wygasa.

 Jeśli dostało się gwiazdkę z nieba, czy wypada jeszcze pożądać słońca?