Ludzie często domagają się prawdy, ale rzadko lubią jej smak.

 Czas, który jest wszystkim dla mnie, jest niczym, a nawet mniej niż nicem, dla istot niepowtarzalnych, nieśmiertelnych.

 Ludzie ciągle chodzą w maskach, uczą się poznawać innych po oczach i po czole.

 O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Ludzie nie lubią zakochanych, bo
miłość to prywatna impreza, na którą nikt poza
głównymi bohaterami nie dostaje zaproszenia.

 Wyobraźnia to coś wspaniałego, trzeba tylko nad nią panować.

 Boję się zmian, a jednocześnie mam wielką ochotę przeżyć coś nowego.

 Nawet nicość nie trwa wiecznie.

 Nie będę się bać.

 Czas nas ulecza, ale olbrzymie są jego żniwa. Zbiera, co dojrzałe, ale i to, co dopiero miało zakwitnąć. Czas nie zna względu. Nie szanuje wspomnień, nie ceni chwil ulotnych.

 Czasami nie wystarczy czekać, aż coś się zdarzy. Może trzeba samemu zrobić pierwszy krok. Zrozumieć, że jesteśmy istotną częścią tego świata.