Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.

 Należy wszelkie sprawy osobiste zostawić za drzwiami. Ogarniać świat trzeba umysłem, nie sercem. Serce jest zawodne jak zawiłości losu, ma swoje uwarunkowania, sympatie i antypatie, wszystko więc rozstrzygać musi umysł.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 (...) ale prawdziwa miłość przetrwa każdą rozłąkę.

 Milczenie to warstwa ochronna, zabezpieczająca przed cierpieniem.

 Ale człowieka trudno zmienić, prawda?

 I nie rezygnuj z marzeń - dodał Miquel. - Nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.

 Wobec tego cieszę się, że jestem pierwszy.

 Usta zamykają się wtedy, gdy mają
do powiedzenia coś ważnego.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 Anioły pojawiają się w różnych przebraniach.