Ci, którzy umieją się cieszyć żywiołowo, najmocniej także cierpią.

 Znacznie łatwiej jest czegoś nie zrobić, niż o tym nie myśleć.

 Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

 Kiedy umrę, przestań czekać i poczuj się wolna. Uwolnij się ode mnie – schowaj mnie głęboko w sercu i zacznij żyć. Kochaj świat
i siebie, płyń przez życie, jakby nie stawiało Ci żadnego oporu, jakby świat był Twoim naturalnym żywiołem. Przy mnie żyłaś
jak w zawieszeniu.

 Rozmowa to najlepsze rozwiązanie w większości możliwych problemów.

 (...) żadne z nas nie umie żyć teraźniejszością, ciągle gonimy za złudą doskonałości innego miejsca i czasu.

 Nie ma nic gorszego niż przeświadczenie, że życie przelatuje Ci między palcami, niczym zwykły piasek, choć swego czasu zdawało Ci się, że jest twoje, a potem odkryłeś, że wcale do Ciebie nie należy.

 I wciąż mnie zaskakuje to, jak można się czegoś tak bardzo bać, a potem to przechodzi i okazuje się, że nic ci nie jest. Że strach to tylko strach. Że najtrudniejsze jest żyć, a nie umierać. Że co by się nie wydarzyło, zdarzy się. Ile rzeczy można przetrwać, zanim umrzemy.

 Słowa lecą dalej niż chęci, a chęci niż możliwość.

 Pisanie nie jest życie, myślę jednak, że czasami może stać się powrotem do życia.

 Nasza rewolucja to rewolucja serca.