
I z każdym dniem wiedziałem mniej, i z każdym dniem ...
I z każdym dniem wiedziałem mniej, i z
każdym dniem popadałem w rozpacz, że nigdy
nie przeczytam tego, co powinienem przeczytać.
Jestem w twojej głowie.
Rozglądam się, ale strasznie tu pusto.
Dom tworzą ludzie, a nie ściany.
Czasem nie chodzi jednak o to, żeby wygrać, lecz o to, żeby się nie poddać.
Tak to już jest z odległością: albo
sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.
Ci,co rzeczywiście szukają samotności,zostają w domu. Tam na pewno nic się nie wydarzy.
Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.
Czterdzieści lat miłości do kogoś przeobraża się w pluskiewki i taśmę.
To co larwa nazywa końcem świata, reszta świata nazywa motylem.
Może ty mi rozwaliłeś świat. A nie wiem, co mógłbym zbudować na jego miejsce.
Jest na tym świecie wielu dobrych
ludzi. Ludzi takich jak ty, którzy nie mają łatwego życia, a jednak wciąż starają się postępować
tak, jak należy. Bohaterowie dnia codziennego.