Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy cały świat wyszedł.

 Smutek odurza jeszcze mocniej niż nadzieja.

 Gdy popatrzyłem na krajobraz, zdałem sobie sprawę, że on jest piękny. Ale jest pusty dlatego, że jest pusty w głębi siebie.

 Lubię, kiedy mocno pada. Brzmi to jak biały szum, który jest podobny do ciszy, lecz nie jest pusty.

 Ogród to wielka sztuka cierpliwości.

 Myślałem, że jeśli wyjawię jedną tajemnicę, to z resztą pójdzie już bez problemu, ale okazuje się, że szczerość to nawyk, który wyrabia się z czasem a nie coś, co można uruchomić w dowolnej chwili.

 Szybko zawiązana przyjaźń kończy się często wrogością.

 Nie jestem niczyją własnością. Należę wyłącznie do samego siebie.

 Piękni kochają pięknych. Szaleni szalonych. Innych nie kocha nikt.

 Nie chcę jej przeszkadzać, zwłaszcza teraz, kiedy jestem zacierającym się wspomnieniem. Im prędzej zniknę, tym będzie lepiej dla wszystkich. Ale tęsknię za nią. Dopiero tutaj zrozumiałem.

 Nikt nie jest winien drugiemu człowiekowi miłości. To wybór, który codzienni podejmujemy na nowo.