
Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy cały świat wyszedł.
Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy cały świat wyszedł.
Nie porównuj swojego życia z życiem
innych. Nie masz pojęcie, co przyniósł im los.
Sądzę, iż miarą poezji, a może i religii, jest miłość człowieka do człowieka, którą one budzą.
Złość uwalnia od strachu.
Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.
Spodziewaj się niespodziewanego, bo niespodziewane prawie na pewno będzie się spodziewało ciebie.
Kochanka to takie głupie słowo -
mawiał. Nie potrafiłbym tak mówić o
mojej dziewczynie. No więc musieliśmy
się pobrać, żebym ją mógł nazywać żoną.
Miłość, największa z sił, która wszystkimi żyje, Która odnawia i na nowo tka losy, Której jestem ja sługa i ty jesteś sługa. Nasza duma, nasza pociecha, nasze marzenie, Na którego modlitwę zawsze odpowie kapłan.
Byłem szlachetnym sokołem,
panem nieba! Zerwałem się z
chodnika i wleciałem prosto w płot.
Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Szczęście się czuje, nie rozumie.