W ludziach cenię tylko odwagę, całą resztę można udawać.

 Człowiek podły wszędzie, zawsze jest wolny.

 Przez rodziców i zasrana szkołę człowiek ma później prawie bez przerwy nieczyste sumienie.

 Głupcowi wydaje się, że wie
wszystko. Mędrzec wie, że nic nie wie.

 Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.

 Nie trzeba umierać, żeby przeżywać piekło.

 Rozmowa tworzy bliskość.

 Ludzie tak naprawdę mogą mieszkać tylko
w innych ludziach, wie, że depresja to nic innego, jak bezdomność, na depresję cierpią ludzie, którzy nie mają w kim mieszkać.

 Skuteczność wynika z formy,a nie z treści.

 Uwodzenie jest dla niej jak gra PlayStation- calkowicie bez konsekwencji.

 Wygląda na to, że tylko cierpiąc, potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.