(...) strach jest okropny, ale bezsilność jeszcze gorsza.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.

 Miałem krewnego, który studiował trygonometrię, aż mu wąsy odpadły, a
kiedy już się wszystkiego nauczył, przyszła jakaś Buka i go zjadła. No i leżał potem w brzuchu Buki z całą tą swoją mądrością!

 Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?

 Myślałem, że jeśli wyjawię jedną tajemnicę, to z resztą pójdzie już bez problemu, ale okazuje się, że szczerość to nawyk, który wyrabia się z czasem a nie coś, co można uruchomić w dowolnej chwili.

 Po śmiechu można poznać ludzi, i jeśli przy pierwszym spotkaniu
śmiech kogoś zupełnie nieznajomego spodoba się wam, śmiało twierdźcie, że to człowiek dobry.

 Wrogami nie są mężczyźni ani
kobiety, ani starcy, ani nawet umarli.
Są nimi potwornie głupi ludzie, którzy
trafiają się we wszystkich odmianach.
A nikt nie ma prawa być głupim.

 Jest wielu ludzi,
ale prawdziwy
człowiek to rzadkość.

 Myślimy, że będziemy mieli czas, a potem okazuje się, że go nie ma.

 Człowiek nie powinien dowierzać własnej wartości. Ona jest zawsze względna.