(...) strach jest okropny, ale bezsilność jeszcze gorsza.

 Bieguny leżą tam, gdzie je sobie sami wyznaczymy.

 Nie mówię wiele z wyboru.

 Chcę wiedzieć, czy zależy ci na mnie samej, a nie tylko na odczuciach, jakie w tobie wzbudzam.

 Nigdy nie jest tak źle, jak się zdaje.

 Będziesz szlochać, lecz nikt nie zobaczy ani jednej twej łzy.

 Skoro czujesz to bardzo wyraźnie, to znaczy, że odkryłeś to stosunkowo niedawno

 Kocham i jestem kochany. To wszystko. Takie proste, takie skomplikowane.

 Życie od teatru różni się tylko tym, że w życiu nie ma prób generalnych.

 Złote rybki nigdy nie urosną
większe, niż akwarium, w którym się znajdują.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.