(...) jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, ...

 Kiedy przyznajesz się do czegoś przed kimś, wie o tym jedna osoba. Kiedy musisz się przyznać przed samym sobą, masz wrażenie, że wiedzą o tym wszyscy.

 Tylko takie miasta są coś warte, w których można się zgubić.

 Człowiek, który pragnie opuścić
miejsce, w którym żyje, nie jest szczęśliwy.

 Aby matka pogrążyła się w żałobie nie zawsze konieczna jest śmierć dziecka.

 Żeby przeżyć, decydujemy się na współpracę. Na wzajemną akceptację.

 Czuła, że gdzieś tam, na świecie, musi
być coś innego, jakieś inne miejsce, które
umiałaby od razu rozpoznać i nazwać domem.

 Nie do ciebie należy odbieranie życia.

 To tak nie działa. Uczuć
nie można wyłączyć jak światła.

 Jeśli ktoś Kalemu zabrać krowy to jest zły uczynek. Dobry, to jak Kali zabrać komuś krowy.

 Pożyję tu jeszcze trochę
i zobaczę, co się stanie, pomyślała.
Umrzeć zawsze mogę później. Prawdopodobnie.