
Los człowieczy polega na tym, żeby samemu cierpiąc, próbować ulżyć ...
Los człowieczy polega na tym, żeby samemu cierpiąc, próbować ulżyć cierpieniom innych.
Tak, to, co nas otaczało,
było piekłem, a ja byłam
jego furią. Uniosłam miecz i z uśmiechem na ustach zabijałam dalej.
Doznany zawód w każdym wieku jest gorzki, ale kiedy się jest dzieckiem, nie tylko boli, ale i coś uszkadza, niszczy na zawsze.
Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.
Balansujemy na delikatnej huśtawce,
którą stanowi nasz dziwny układ – na
samych końcach, wahając się, a ona chwieje
się niebezpiecznie. Oboje musimy przejść
bliżej środka. Mam jedynie nadzieję, że żadne
z nas podczas tej próby nie spadnie.
Duma jest zimną towarzyszką i nie daje pełnego zadowolenia.
Czyż potrzeba zastanawiać się nad przeszłością, gdy teraźniejszość jest o tyle pewniejsza, a przyszłość o tyle jaśniejsza?
Człowiek, który rzadko odzywa się do przyjaciół, niczego nie powie wrogom.
Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.
Nie wiem, dlaczego ludzie mówią, że cuda
się nie zdarzają. Przecież ty mi się zdarzyłaś.
Ci którzy tańczą na krawędzi mroku
i szaleństwa, nie powinni ryzykować.