Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.
Śmierć jest niema, życie głuche.
Człowieka nie ocenia się po tym, ile razy upada. Ważne jest, ile razy się podnosi.
Tradycja to najbardziej nudna ze wszystkich form wyrażania impotencji.
Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.
Znasz to uczucie, że jesteś w jakimś miejscu i pytasz sam siebie, co tu robisz? Ze mną jest tak cały czas, skręca mnie, żeby sobie pójść. Z każdego miejsca, w którym jestem,
do innego. To nie ma końca.
Szczęście, którego wyczekujemy,
potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.
- Im później nauczysz się bać.
- Tym później dorośniesz.
Nie mówiłbym tyle o sobie,
gdybym kogoś innego znał równie dobrze.
Kiedy człowiek dorasta traci też
przyjaciół- jeśli ma szczęście to tylko
tych niewłaściwych, którzy może nie są tak
dobrzy, jak się o nich kiedyś myślało. Jeśli
masz szczęście, to uda się utrzymać tych,
którzy są prawdziwymi przyjaciółmi, tych,
którzy zawsze przy tobie trwali... Nawet
jeśli tobie się wydawało, że nie trwają.
Bo tacy przyjaciele są cenniejsi od
wszelkich diademów świata.
