Zrozumiała, że cierpienie bardziej przywiązuje mężczyznę niż pospolita radość oddania.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Świat jest dziwny i nic, co nam się przydarza, nie jest przypadkowe.

 Nie założę Ci nigdy w życiu żadnej obroży. Mężczyźni z obrożami na
szyi i tak nie wracają do swoich
kobiet. A ja chciałabym, żebyś wracał. Do mnie. Bądź wolnym
kotem, ale budź się rano obok mnie.

 Znajdź własną drogę. Postaw to sobie za punkt honoru.

 Nie trzeba umierać, żeby przeżywać piekło.

 No i koniec (...). Był człowiek, nie ma człowieka...

 ... czepiamy się życia, nawet jeśli oferuje nam samo cierpienie.

 Czasem od rozpaczy do pogodzenia się
z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.

 Ja i powodzenie znamy się tylko z widzenia.