
... zawsze mamy dość siły, żeby znieść cudze nieszczęścia.
... zawsze mamy dość siły, żeby znieść cudze nieszczęścia.
Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.
Wyglądało na to, że można robić plany, ale nie można zaplanować wszystkiego.
Każdy nowy dzień jest jak pierwszy krok. Niektóre dni i kroki są trudniejsze niż inne.
Jest miłosierdzie w zapomnieniu, ale także w pozwoleniu by o nas zapomniano.
Ludzie są skomplikowani. Pewnych rzeczy nie można zrozumieć, patrząc tylko na fakt. Każda osoba ma swoją historię, a w niej znajdziemy przekonania, które kształtowały ją na przestrzeni lat. Maszyna rozumie tylko dane wejściowe, ale człowiek jest o wiele więcej niż zbiór danych wejściowych.
Biegnę, ale nie rozumiem
gdzie jestem ani od kogo uciekam.
Szanuj to co masz. I pamiętaj, jak bardzo ty sam jesteś autorem tego co cię spotyka.
Westchnij serce moje, ale nie pęknij (...) ten, kogo kochasz, jest obojętny.
Wiem, że nikt nie jest idealny, a za każdą fasadą doskonałości kryje się skłębiony chaos kłamstw i sekretnych smutków.
Ciemną nocą człowiek zadaje
sobie wszystkie pytania, których
nie odważy się postawić za dnia.