Wojna nie matka, jeno ze śmiercią ludzi swata.
Jakież dziwne znaczenia przybierały słowa.
(...) dzieci mają skłonność do niedostrzegania złych rzeczy.
Jeśli dziś myślicie, że jestem trudna w kontaktach, cieszcie się, że nie znaliście mnie, kiedy byłam nastolatką.
Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce
sławę, uwarzyć chwałę, a nawet powstrzymać
śmierć. Jeśli tylko nie jesteście bandą
bałwanów, jakich zwykle muszę nauczać.
Czasami przeszłość nie chce odejść. Stoi przy nas i mówi: Jeszcze tu jestem.
Nie mówił więc nic, ale serce jego łkało jak dziecko, które płacze ze strachu i samotności w mrocznej, pustej komnacie.
Nie wiedziałem, że wolność, której tak pragnąłem jest najzwyklejszą samotnością.
Każda kobieta rozumie różnicę pomiędzy tym, kogo poślubiła, a tym, który jej się wymknął.
Cierpienia natury moralnej są
jak rany, które się zasklepiają, ale
nie goją; zawsze bolesne, gotowe
krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.
