Obcowanie z klasyką na ogół gwarantuje niezłe perwersje.

 Podejrzliwość w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Życie nie może być
podzielone na rozdziały, tylko minuty.

 Rozum podpowiadał mi, że kiedyś mogę być znowu szczęśliwa, ale na razie ziemia usuwała mi się spod nóg, a przy mnie nie było nikogo, kto mógłby mnie złapać.

 Kończą mi się żyły i pieniądze.

 Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.

 Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś, wbrew sobie - sobą żywić ją trzeba.

 Serce raz złamane, już nigdy nie jest tak ufne.

 Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.

 Miłość i błogi spokój wykluczają siebie wzajemnie. Kto szuka w miłości spokoju, przegrywa na starcie.

 Lat może trzydzieści, może czterdzieści a może pięćdziesiąt, no, staruch i tyle.