Kiedy mnie całujesz jest tak, jakby ktoś usuwał mi ziemię ...

 Nadzieja bierze mnie w ramiona
i trzyma w swoich objęciach, ociera
mi łzy i mówi, że dziś, jutro, za dwa
dni wszystko będzie dobrze, a ja
jestem na tyle szalona, że
ośmielam się w to wierzyć.

 Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.

 Skórka jabłka jest złoto - malinowa,
lecz w środku, w miąższu, tkwi robak.
Wbrew pozorom to robak, a nie skórka
jabłka stanowi dowód, że owoc dojrzały.
Złota skórka kryje niekiedy kwaśny owoc,
robak zaś ciągnie tylko do słodyczy.

 [...] przemoc, nawet jako środek ostateczny, przynosi kiepskie rezultaty.

 Ludzie pytają: - Dlaczego jesteś taka?
- Jaka?
- Wredna, oziębła, egoistyczna...
- Nie jestem wredna, tylko szczera, nie jestem oziębła, tylko boję się, że znowu ktoś mnie skrzywdzi, nie jestem egoistyczna, tylko znudziło mi się dbanie o tych którzy mają mnie głęboko w dupie.

 Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.

 Powiedziała: możemy niechcący się połamać, ale to, czy te złamania będą otwarte, zależy od nas.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 [...] zaczęli już rozumieć, że mnie się nie da zrozumieć.

 Niektóre rzeczy po prostu się zdarzają. Wbrew intencją.