Niezależnie od obrotu Ziemi, wszyscy żyją w snach.

 Zauważyłam ze to nie ból osłabł ,
tylko raczej ja sama stałam się silniejsza.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Z chwilą gdy się umiera, słowa „jak” i „kiedy” nie mają oczywiście żadnego znaczenia.

 Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.

 Śpij i przez kilka godzin bądź wolny od wszystkich nieszczęść, jakie sam na siebie ściągnąłeś.

 Zawsze ulega się urokowi tajemnicy. Pomimo niedorzeczności sytuacji.

 Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.

 To nie było ani niebo, ani piekło, tylko jakiś popaprany czyściec.

 Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.

 Człowiek rzadko zna swą własną moc.