Zawsze znajdzie się ktoś, kto bardziej jest więźniem niż ja.

 Będzie mi brakowało tego, że ciebie kocham.
Będzie mi brakowało samotnych oczekiwań na twoje przyjście. Będzie mi brakowało radości naszych spotkać i bólu naszych rozstań. A
po pewnym czasie będzie mi brakowało
tego, że już nie brakuje mi ciebie.

 Miłość jest czymś, co wymyślili pisarze, żeby sprzedawać książki.

 Czym jest sztuka? O to pytają ci, którzy nie mają w swoich dłoniach narzędzia, za pomocą którego mogliby odnaleźć odpowiedź, nie mają w swoim umyśle pasji, która by ich do niej pchnęła, i nie mają w swojej duszy determinacji, która by inspirowała ich badania.

 Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.

 Daję Ci klucze do siebie. To wszystko czym jestem. I te niewiadome, których jeszcze nie znam. Będę je odkrywał razem z Tobą, w podróży. Bo podróż to nie miejsca, ale nowi ludzie. Nowe serca. Nowe spojrzenia.

 Zmarszczone brwi i lekko wygięte w dół
usta zdawały się mówić: "Leonie Valdez,
ty łajzo". Rany, jak on kochał tę kobietę!

 Świat rzeczywiście pełen jest zasadzek i
wiele na nim ciemnych plam; ale nie brak
też jasnych, a chociaż we wszystkich krajach miłość łączy się dzisiaj ze smutkiem, kto
wie, czy się przez to nie pogłębia jeszcze.

 (...) lepiej jest, w ostateczności, uniewinnić zbrodniarza niż skazać niewinnego.

 I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.

 Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.