Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Świat jest brudny, a im dłużej się człowiek na nim obraca, tym bardziej nasiąka tym brudem.

 Siłę i piękno miłości mierzy się tym, na jak długo pozostaną w naszej pamięci.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.

 Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?

 Radości tego świata nie są warte zadawanych przez niego cierpień.

 Czasami pytam siebie, czy to naprawdę ma sens dążenie do ostatecznej teorii wszechświata. Końcem końców, to tylko ludzka instynkt, dążenie do posiadania zrozumiałych odpowiedzi na dziwny i tajemniczy świat, w którym żyjemy. Ale, moim zdaniem, ostateczna teoria nie będzie końcem fizyki.

 Piękne słowa nie świadczą jeszcze o czystym sercu.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach.

 Próżnia. Kiedyś lubił to słowo, ale teraz dowiedział się, co tak naprawdę ono oznacza.

 Najtrwalszymi zasadami
wszechświata są przypadek i błąd.