Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Tu i teraz jesteśmy ślepi i nigdy nie wiemy, co jest naprawdę ważne.

 Potrzeba czasu i wysiłku, by coś stworzyć, ale w jednej chwili wszystko może się rozpaść jak zamek z piasku.

 Życie to nieustanna bitwa i ciągły trud. Ale ten, który odważy się walczyć, niegdyś dozna spokoju i odpoczynku. Zwycięstwo nie jest dalekie, wystarczy tylko nie przestawać wierzyć.

 Losowi jest wszystko jedno, więc łatwiej jest zwalić winę na niego, niż brać ją na siebie.

 Ludziom zdarza się znaleźć w sytuacjach, z którymi nie umieją sobie poradzić, bo nie są odpowiednio przygotowani.

 Życie to twarda walka. (...) aby przetrwać i coś osiągnąć, trzeba dawać z siebie wszystko.

 Świszczą tylko kule dookoła,
tej która jest dla Ciebie nie słychać.

 Łatwo wciągnąć się w grę „co by było, gdyby”, ale jest to krótka i śliska droga do rozpaczy.

 Życie — to jedno z tych nieszczęść, które spada na ludzi w wyniku rozwoju ich dobrego serca, miłości i wiary w lepszą przyszłość.

 - Francisco, jaki człowiek jest najbardziej zdemoralizowany?
- Ten, który nie ma celu.