Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.

 Może był to jedyny człowiek, któremu rzeczywiście wierzył bodaj także z powodu pewnej wygody psychicznej - podejrzliwość
w stosunku do wszystkich jest męcząca, trzeba komuś ufać, bo trzeba przy kimś odpocząć.

 Niebezpieczeństwo jest ciche. Nie
usłyszysz, gdy nadleci na szarych piórach.

 Szczęście na ogół łatwiej znieść niż tragedię.

 Nie wszystkie baśnie kończą się szczęśliwie...

 Z jakiegoś nieznanego powodu los obdarza nas tym, czego wcale od życia nie pragniemy.

 Jestem prawie pewna, że jego pocałunki to najlepsza forma diety, jaka istnieje, bo za każdym razem kiedy jego usta dotykają moich, kompletnie zapominam, że jestem diabelnie głodna.

 Mury wznosi się nie bez powodu.
Wyrastają nie po to, by nas powstrzymać.
Wyrastają po to, by nam pokazać,
jak bardzo czegoś pragniemy.

 Nie wiem, co mi się stało. Nie obraź się, ale czasem człowiek nabiera większej swobody przy kimś obcym niż przy kimś, kogo bardzo dobrze się zna. Skąd się to bierze? Wzruszyłem ramionami. - Pewnie dlatego, że obca osoba widzi nas takimi, jakimi jesteśmy, a nie takimi, jakimi staramy się jej wydać.

 Błogosławione niech będą moje
porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.