Fałszywa nadzieja - odparła. - Cóż, przypuszczam, że to lepsze ...

 Pokora wobec ludzi oznacza płaszczenie się przed nimi i jest czymś wstrętnym.

 Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.

 Miłość i nienawiść
są obliczami tego samego.

 Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.

 Człowiek potrzebuje miejsca, do
którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.

 Wiedziałam, jak ciężko jest być córką ludzi, którzy cię nie dostrzegają, nawet jeśli stoisz przed nimi i tupiesz nogą.

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 Wyjście jest zawsze, tyle że nie każde jest dobre.

 A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.

 Dorośli już tacy są. Lubią wygłaszać mądre teorie, choć sami nie do końca je rozumieją.