(...) kiedy nie ma wyboru, wahanie zawsze jest błędem.

 Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.

 Czasem nie trzeba słów, by wiedzieć, że coś się zmieniło.

 Kiedyś myślałem, że życie to nic innego, jak tylko pojedyncza nić tkaniny. Teraz wiem, że musi ona być utkana z wielu nici, które wszyscy razem, w jednym miejscu, tworzą obraz naszego życia.

 Nie wystarcza, że zdania są dobre, dobre powinno być też to, co się z nimi robi.

 Wygląda na to, że tylko marionetki są prawdziwie wolne. Na scenie każdy krok jest z góry określony. Ale my, błądzący w mrokach, szukamy na ślepo drogi. W nocy wszyscy jesteśmy ślepcami.

 Najbardziej satysfakcjonująca nagroda - mówiła - to ta, na którą musisz czekać.

 Lepiej się nie odzywać. Zamknąć buzię, stulić pysk, ani mru-mru. Całe to gadanie w telewizji o sztuce porozumiewania się i wyrażaniu uczuć to bujda. Nikogo tak naprawdę nie obchodzi, co masz do powiedzenia.

 Kiedy ktoś zostaje porzucony, wątpi w swoją zdolność do zatrzymywania przy sobie ludzi, nawet przyjaciół.

 Od konkurencji uczymy się najwięcej.

 Nie przeciągaj pożegnania, bo to
męczące. Zdecydowałeś się odejść to idź.