
W końcu to nie zmiany łamią człowiekowi serce, tylko to, ...
W końcu to nie zmiany łamią
człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.
Świat zaczyna się i kończy w tobie samej. Ot i wszystko.
Gdy zamykasz się na innych - myślał powoli - sam sobie budujesz klatkę.
Taki jasny promyk w morzu nawiedzonych pedagogów.
Trzeba będzie sporo się natrudzić i wiele ryzykować... ale przecież na tym polega życie, prawda?
Przestraszyłem się bardzo, ale nie śmierci i nie tego, co po śmierci,lecz tego, co przed śmiercią.
Byłem szlachetnym sokołem,
panem nieba! Zerwałem się z
chodnika i wleciałem prosto w płot.
Prawda potrafi być wolniejsza od ślimaka, kłamstwa zaś mkną na skrzydłach wiatru.
Jak ty masz powód, żeby być
wesołym? Ty, biedaku? A jaki ty masz
powód, żeby być ponurym, wuju? Ty, bogacz?
On był równie delikatny jak jesienny
motyl czekający, aż zniszczy go pierwszy mróz.
Zawsze mówiłaś, że najdłuższa podróż zaczyna się od jednego kroku.