Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Dobre czasy to nie te, w
których się żyło, ale które się wspomina.

 -Medycy gadają, że od palenia
można nawet umrzeć. -No, jak
cię palą na stosie, to niewątpliwie.

 Być może człowiek powinien oddać się właśnie temu, skoncentrować się na poszukiwaniu znaczeń, nie słów.

 Żyj na poziomie buraka, a życie będzie słodkie.

 Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.

 Nie pamiętam gdzie, ale czytałem, że
w gruncie rzeczy nigdy nie byliśmy tacy, jakich siebie pamiętamy, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.

 Wyszło na wasze: to, kim się było, u ludzi większe ma znaczenie niż to, kim się jest.

 Czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny?

 Niezależnie od oczekiwań innych powinniśmy zawsze być sobą i pozostać sobie wiernym.

 Wolność tak często znaczy, że człowiek nigdzie nie jest potrzebny.