Bardziej nam zależy, żeby nie wyjść na tchórzy niż żeby ...

 W końcu rany po ludziach, którzy odeszli, najszybciej goją się w osiedlowych barach.

 Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.

 Uciekam, więc jestem. A raczej: uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.

 Intencje nie mają znaczenia, wystarczy sam skutek.

 I niech Bóg da (...), żeby już zawsze tak było... Z tobą i przy tobie (...).

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.

 Bóg nie gra w kości ze wszechświatem.

 Ból po stracie jest tak silny, jak silna była więź.

 W tangu bowiem nigdy nie chodzi o jedno. Chodzi o wszystko.

 Czasem mam wrażenie, ze jesteśmy zasupłani tak, że nie da się tego rozplątać.