Wszechświat był dobry, bo on w nim żył.

 Uczucia nie mają wieku.

 Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją droga.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 Pewnie, że na świecie jest dużo zła, ale najbardziej boli to, co najbliżej.

 Są tanga, żeby cierpieć, i takie, żeby zabić...

 Trudno mi było nie zazdrościć burzy, tak się nią wszyscy przejmowali.

 Niespodziewane wydarzenia
wymagają użycia niespodziewanych środków.

 Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.

 Wybaczamy, gdy kochać przestaje się dać, ale nie przestaje się chcieć. Wybaczamy, bo nie chcemy się dłużej zadręczać złością, bo chcemy wrócić do swego pierwotnego stanu niewinności. Wybaczenie ma wymiar duchowy. Wybaczyć to podjąć trud zrozumienia innej istoty i przystać na kompromis z rzeczywistością. Wybaczyć to przekonać się, że na świecie nie ma nic doskonałego.

 Niestety, ludzkie głowy są pozamykane
tak szczelnie jak drzwi do Pentagonu.
Czasem ludzie pokazują, co naprawdę sobie
myślą. Najczęściej jednak przegapiamy
nawet najbardziej oczywiste sygnały.