(...) lepiej jest, w ostateczności, uniewinnić zbrodniarza niż skazać niewinnego.

 Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż
w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.

 Jesteśmy opuszczeni, jak dzieci i doświadczeni, jak ludzie starzy, jesteśmy zajadli i brutalni i smutni
i powierzchowni – myślę, że jesteśmy zgubieni.

 Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

 Wygląda na to, że tylko marionetki są prawdziwie wolne. Na scenie każdy krok jest z góry określony. Ale my, błądzący w mrokach, szukamy na ślepo drogi. W nocy wszyscy jesteśmy ślepcami.

 Jeden to samotna liczba.

 Wolę się z tobą kłócić, aniołku,
niż śmiać z kimkolwiek innym.

 Czy pozwolisz, że się roześmieję z szacunkiem?

 Prosty plan zawsze ma większe
szanse powodzenia, jako że mniej w nim niuansów, o które wszystko może się rozbić.

 Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.

 To prawda, że miłość ma moc, ale ta
moc ustępuje przed ogniem nienawiści.